Μην ξεχνάς να κοιτάς τα μάτια…

Διάγγελμα για Δημοψήφισμα και έκτοτε το χάος. Το τι έχουν ακούσει τα αυτιά μας από τότε και το τι έχουν δει τα μάτια μας! Από θεωρίες συνωμοσίας μέχρι θεωρίες συμφερόντων για την παραμονή στο ευρώ αλλά και για την επικράτηση της δραχμής. Κραυγές απόγνωσης, παραληρήματα, συμβουλές από φόβο, συμβουλές από συμφέρον, συμβουλές από άγνοια και ηλιθιότητα. Φωνές λογικής, φωνές αξιοπρέπειας, φωνές ελπίδας, φωνές για επερχόμενη καταστροφή. Μια τηλεόραση ξεδιάντροπη, εμετική, με προσπάθεια διαμόρφωσης άποψης και αποτελέσματος. Με ασάφειες, με δραματικοποίηση των γεγονότων, με ψέματα. Στο ίντερνετ πάλι βλέπεις τα πάντα. Τοποθετήσεις υπέρ του ναι, υπέρ του όχι, άρθρα με κάθε λογής σχολιασμό,οικονομικές αναλύσεις, σχόλια, αντιπαράθεση με επιχειρήματα και αντιπαράθεση χωρίς επιχειρήματα, βρισιές, απαξίωση. Και μια πιο υγιής άμυνα αυτή που εμπερικλείει το χιούμορ και την παρωδία της κατάστασης.

Ήταν μεγάλος πειρασμός να πω και εγώ τη γνώμη μου, να τοποθετηθώ. Βγαίνει από μέσα σου άλλωστε, πνίγεσαι, δεν αντέχεις. Ακούς ανοησίες δεξιά και αριστερά, σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι και θες να μιλήσεις. Αλλά δε θα το κάνω. Δε νομίζω ότι έχει κανείς ανάγκη τη γνώμη μου άλλωστε. Έχουμε όλοι κουραστεί πολύ από τις ένα σορό γνώμες. Ανάγκη τώρα έχουμε να ηρεμήσουμε και να παραμείνουμε ψύχραιμοι.

Αυτές τις μέρες λοιπόν άρχισα να κοιτάω στα μάτια τους ανθρώπους, γνωστούς και άγνωστους. Το περίεργο ήταν με τους άγνωστους,που έιχαν αρχίσει και αυτοί να κοιτάνε εμένα. Τι έβλεπα; Απόγνωση, αγωνία, στεναχώρια, θυμό, λαχτάρα και πάνω όλα ένα μούδιασμα. Ότι πρέπει να έβλεπαν και αυτοί στα δικά μου. Θύματα είμαστε όλοι μας. Θύματα ενός συστήματος. Θύματα ενός οικονομικού πολέμου. Μαζί με όλα τα υπόλοιπα που μας στέρησαν τώρα προσπαθούν να μας στερήσουν

και τον διπλανό μας. Μας διχάζουν, μας βάζουν να πάρουμε θέση σε ένα δίλημμα αδιέξοδο. Αλήθειες και απαντήσεις για το τι θα επακολουθήσει δεν υπάρχουν. Καλούμαστε σα λαός να πάρουμε μια ευθύνη εικονική και καταλήγουμε να χωριζόμαστε στα δύο. Να πάρουμε θέση βέβαια! Να διαμορφώσουμε άποψη! Να συζητήσουμε, να επιχειρηματολογήσουμε, να πάμε να ψηφίσουμε! Αλλά όχι να να χωριστούμε σε δύο στρατόπεδα. Όχι να προσπαθούμε να διαμορφώσουμε ύπουλα τη γνώμη του άλλου, όχι να τον βρίζουμε, να τον εξευτελίζουμε. Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Κάνεις δε νοιάζεται περισσότερο από τον ίδιο το λαό αυτής της χώρας για το μέλλον της. Ούτε η Ευρώπη, ούτε οι πολιτικοί μας. Αν κάποιον πρέπει να πολεμήσεις πολέμησε αυτούς που μας έφεραν σ αυτήν την κατάσταση, πολέμησε το ψέμα, τη διαφθορά, όχι το διπλανό σου. Πλανεμένοι είμαστε όλοι μας. Και αυτοί με το ναι και αυτοί με το όχι, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο. Κάποια μορφή πλάνης όμως την έχουμε υποστεί όλοι.

Έχει περάσει πολλά αυτός ο λαός και θα επιβιώσει πάλι, αρκεί να διαφυλάξουμε αυτό που έχουμε μέσα μας. Αρκεί να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια μας, αρκεί να έχουμε το διπλανό μας.

Κλείνω με στίχους από τραγούδι ενός από τους μεγαλύτερους μουσικούς που έβγαλε ποτέ αυτός εδώ ο τόπος:

«Μεγάλωσαν τα γένια μας

η ψυχή μας αλλιώτεψε

αγριεμένο το σκυλί

γαβγίζει τη φωνή του

βοήθα καλέ μου

μη φαγωθούμε μεταξύ μας»

~ από eakodent στο 2 Ιουλίου, 2015.